Znieczulenia

• • • Znieczulenie miejscowe (nasiękowe) jest podstawowym rodzajem znieczulenia wykonywanym przy większości zabiegów miejscowych. Dodatkowo stanowi również uzupełnienie zabiegów w znieczuleniu przewodowym bądź ogólnym mającym na celu zredukowanie bólu pooperacyjnego. Znieczulenie miejscowe polega na podaniu podskórnym (bezbolesnym) leku przeciwbólowego wzdłuż zaplanowanej linii cięcia. Procedura trwa od kilku sekund do kilku minut. Znieczulenie utrzymuje się w regionie operowanym przez około 1 godzinę. Powikłania przy wykonywaniu znieczulenia miejscowego zdarzają się skrajnie rzadko. Jest to procedura bezpieczna, sprawdzona i wykonywana tysiące razy dziennie na całym świecie
    • Znieczulenie ogólne potocznie nazywane narkozą, polega na kontrolowanym, czasowym zniesieniu świadomości, czucia bólu oraz odruchów. Po podaniu tzw. premedykacji, czyli leków przygotowujących pacjenta do zabiegu i ułatwiających zniesienie stresu związanego z operacją, podawane są dożylnie leki wprowadzające do znieczulenia. Następnie zapewniana jest drożność dróg oddechowych, za pośrednictwem rurki intubacyjnej lub maski krtaniowej, oraz wentylacja mechaniczna. Znieczulenie podtrzymywane jest drogą wziewną lub dożylną, zapewniając głęboki sen i zniesienie czucia bólu. Po zakończeniu zabiegu operacyjnego następuje wybudzenie pacjenta, po czym pacjent przebywa na sali pooperacynej.
    • Znieczulenia przewodowe – grupa znieczuleń polegających na czasowym, odwracalnym przerwaniu przewodnictwa nerwowego w pniach nerwowych zaopatrujących określoną  część ciała:
      • • ZNIECZULENIE PODPAJĘCZYNÓWKOWE – polega na podaniu środka znieczulającego do przestrzeni podpajęczynówkowej, otaczającej rdzeń kręgowy, co powoduje zniesienie czucia bólu i blokadę ruchową; zwykle znieczulenie obejmuje obszar poniżej pasa, ale przy niektórych zabiegach chirurgicznych oraz ginekologiczno-położniczych może to być obszar rozciągający się od piersi w dół. Znieczulenie wykonuje się w pozycji siedzącej lub leżącej na boku, w okolicę odcinka lędźwiowego kręgosłupa wprowadza się cienką igłę i za jej pośrednictwem  podawany jest środek znieczulający, co po chwili odczuwane jest jako drętwienie skóry oraz rozchodzenie się ciepła w kończynach dolnych. Czas trwania znieczulenia to ok. 2-6 godzin, w zależności od rodzaju środka znieczulającego.
        • ZNIECZULENIE ZEWNĄTRZOPONOWE – polega na podaniu środka znieczulającego do przestrzeni zewnątrzoponowej, otaczającej rdzeń kręgowy, co wywołuje efekt przeciwbólowy. Leki podawane są za pośrednictwem cienkiego cewnika, który umieszczany jest w dowolnym odcinku kręgosłupa, w zależności od obszaru, w którym wykonywana jest operacja (najczęściej jest to odcinek lędźwiowy). Obecność cewnika umożliwia wykonywanie ciągłego znieczulenia, dzięki czemu uzyskiwany jest długotrwały efekt przeciwbólowy.
        • BLOKADA PRZYKRĘGOWA – środek znieczulający podawany jest do przestrzeni przykręgowej, znajdującej się z boku kręgosłupa, w rezultacie otrzymuje się znieczulenie obejmujące połowę klatki piersiowej, co umożliwia wykonywanie operacji piersi oraz innych zabiegów dotyczących klatki piersiowej.
        • BLOKADA NERWÓW MIĘDZYŻEBROWYCH – polega na znieczuleniu nerwów międzyżebrowych, które przebiegają koliście wokół tułowia i zaopatrują skórę przedniej i bocznej okolicy tułowia oraz mięśnie ściany klatki piersiowej i brzucha. Środek znieczulający podawany jest za pośrednictwem zastrzyków w odpowiednie przestrzenie międzyżebrowe. Znieczulenie to stosowane jest w złamaniach żeber oraz zabiegach w obrębie klatki piersiowej.
        • BLOKADA SPLOTU RAMIENNEGO – polega na podaniu środka znieczulającego w okolicę splotu ramiennego, zawierającego nerwy przewodzące bodźce z kończyny górnej do mózgu. Splot ramienny znajduje się w bocznej części szyi nad obojczykiem oraz w dole pachowym. Anestezjolog wybiera odpowiednią okolicę i podaje w nią środek miejscowo znieczulający. Nie jest to bolesne, ponieważ skóra nad miejscem wkłucia jest wcześniej znieczulona, ale pacjent może odnieść wrażenie przejścia ,,prądu” przez rękę – jest to normalne, chwilowe zjawisko podczas wykonywania blokady. Pełny efekt znieczulenia uzyskuje się po ok. 20-40 minutach, kończyna górna staje się drętwa i ciężka, nie można nią poruszać. Możliwe staje się przeprowadzenie zabiegów w obrębie kończyny górnej. Czas działania znieczulenia to ok. 4-6 h, dzięki czemu pacjent nie odczuwa bólu także w okresie pooperacyjnym.
        • ODCINKOWE ZNIECZULENIE DOŻYLNE, TZW. BLOKADA BIERA – Środek znieczulający podaje się do żyły kończyny, która ma być operowana. Wcześniej, za pomocą opaski Esmarcha i mankietu uciskowego uzyskuje się opróżnienie kończyny z krwi. Znieczulenie pojawia się zaraz po podaniu środka znieczulenia miejscowego, a efekt utrzymuje się tak długo, dopóki nie opróżni się napompowanego mankietu uciskowego. Znieczulenie to wykorzystywane jest przy zabiegach dotyczących przedramienia i ręki.

Każde ze znieczuleń posiada swoiste przeciwwskazania i działania niepożądane. Odpowiedni wybór znieczulenia jest kluczowy dla bezpieczeństwa znieczulenia i komfortu pacjenta, dlatego tak ważne jest spotkanie z anestezjologiem, podczas którego lekarz zbiera starannie wywiad chorobowy pacjenta, wykonuje badanie, proponuje rodzaje znieczuleń stosownych do planowanego zabiegu operacyjnego oraz informuje o ewentualnych powikłaniach poszczególnych znieczuleń.

Zobacz opinie o mojej pracy